Ένα μήνυμα από τον πλανήτη

Πολλές φορές έχουμε όλοι μας αναρωτηθεί, ότι δε βλέπουμε καμία αλλαγή για τον πλανήτη μας.
Λέμε όλοι μας πως πρέπει να κάνουμε κάτι, να πάρουμε δραστικά μέτρα για ένα καλύτερο αύριο.
Κόσμος σκοτώνεται κάθε μέρα από τις αρρώστιες, τις μολύνσεις, τα εργοστάσια, το νέφος της ατμόσφαιρας από τα πολυάριθμα αυτοκίνητα και εμείς καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια, περιμένωντας να μας έρθει μια ουρανοκατέβατη ιδέα.
Πρέπει να κινηθούμε, να σκεφτούμε, να γραφτούμε σε μια ομάδα και να κάνουμε εθελοντική εργασία. Να προσφέρει ο καθένας ξεχωριστά όλες τις δυνάμεις του, όλον τον εαυτό του για το περιβάλλον του, το πρώτο σπίτι του. Είναι ευθύνη μας, χρέος μας να βοηθήσουμε τον πλανήτη, που με τόση βία και αδιαφορία τον βλέπουμε κάθε μέρα να κατρακυλάει. Κάθε μέρα, ένα κομμάτι του χάνεται και θα έπρεπε κανονικά να ντρεπόμαστε γι'αυτό. Βρισκόμαστε στον 21 αιώνα και ζούμε ακόμη υπό τέτοιες αντίξοες συνθήκες. Κι όμως, υπάρχουνε τόσα μέσα που μας βοηθάνε να τις εξαλείψουμε και εμείς πολλαπλασιάζουμε καθημερινά τα προβλήματα αυτά.
Χρειάζεται να αφιερώσουμε ολόκληρο τον εαυτό μας για να αλλάξουμε τα πάντα. Ήδη τα μηνύματα που λαμβάνουμε από τον πλανήτη εκπέμπουν sos.

Ο άνθρωπος χρειάζεται την φύση, η φύση δεν τον χρειάζεται!

.. όταν είδα αυτή τη φράση αμέσως κατάλαβα πόσο δίκαιο πηγάζει μέσα από αυτή.. Και δυστυχώς, εμείς καταστρέφουμε τη φύση, τη καίμε και για να μην τα πολυλογώ, δεν της δίνουμε την αξία που της αξίζει! Αλλά και εκείνη με τη σειρά της μας εκδικείται..Και με το δίκιο της.. Γιατί εμείς είμαστε άπειροι, αφελείς και δε μπορούμε να εκτιμήσουμε το μεγαλύτερο δώρο που έχουμε, τη Φύση. Άλλoτε της εναντιωνόμαστε και άλλoτε την αποζητούμε με λαχτάρα.. Αλλά πάντοτε δε μάθαμε να την εκτοιμάμε και να είμαστε ευγνώμονες για τα πλούτη που μας προσφέρει.

Όταν η φύση εκδικείται:
Η Φύση ξέρει, βλέπει, μυρίζεται, καταλαβαίνει, αντιλαμβάνετε, αγαπά, όμως ανταποδίδει. Και ανταποδίδει την ανευθυνότητα και την σκληρότητα που της δείχνουν οι άνθρωποι, εμείς.
Εδώ και χρόνια μάλιστα, δεν κάθισε με σταβρωμένα τα χέρια. Έχει ήδη αρχίσει να μας εκδικείται.
Διάβασα σε ένα σάιτ πως πρόσφατα, στον Βόρειο Πόλο, οι μεγάλες δυνάμεις βάλανε τα σημαιάκια τους κάτω από τους πάγους για να δηλώσουν την κατοχή τους σε περίπτωση λιώσιμου των πάγων, προκειμένου να εκμεταλλευθούν τα πετρελαϊκά κοιτάσματα, τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου και χρυσού όπως μας διαβεβαιώνουν οι γεωλόγοι..

Σαν να μης έφτανε αυτό όμως, εμείς οι άνθρωποι, όταν βλάπτουμε τον εαυτό μας, παίρνουμε παράλληλα στο λαιμό και όλα τα πλάσματα αυτού του πλανήτη.. Εξαιτίας μας, βλάπτουμε τα ζώα, τα οποία έχουν αρχίσει να απεβιώνουν σε σημείο που να θέτεται σε κίνδυνο το είδος τους. Σε σάιτ επίσης διάβασα για τους πιγκουίνους και τις πολικές αρκούδες. Οι πολικές αρκούδες θα μειωθούν μέσα στα επόμενα χρόνια κατά τα δύο τρίτα, όπως διαβεβαιώνουν οι ειδικοί επιστήμονες και τόσα δάκρυα που ρίχνουμε για το φαινόμενο του θερμοκηπίου μόνο σαν κροκοδείλια θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Οι πιγκουίνοι υποφέρουν, χάνουν το φυσικό τους παράδεισο και κανείς δεν ενδιαφέρεται για την βιωσιμότητά τους, τουλάχιστον όσο θα έπρεπε..
Εκτός από εμάς, καταστρέφουμε τα πλάσματα του πλανήτη μας και τους οργανισμούς που μας χαρίζουν ζωή. Είναι τόσο τραγικοκωμικό. Σα να μας προσφέρουν ζωή και εμείς να μην τη δεχόμαστε. Τους τη δίνουμε πίσω. Και εκτός από τη ζωή, καταστρέφουμε και τη ζωή των χορηγών αυτών.
Ένα άλλο απόσπασμα που διάβασα. Ο Αμαζόνιος που συρρικνώνεται και η έκκληση διοξειδίου του άνθρακα θα αφανίσει σε λιγότερο από 15 χρόνια το τροπικό δάσος κατά 60%. Άνθρωποι στα όρια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Άνθρωποι χωρίς στέγη με μοναδικό καταφύγιο τενεκεδένια κουτιά για να καλύπτουν ίσα-ίσα τα κεφάλια τους την νύχτα. Άνθρωποι που πεθαίνουν από τα μολυσμένα νερά του ποταμού, εκεί που κάποιες μεγάλες ασυνείδητες φαρμακοβιομηχανίες, υλοτόμοι και όχι μόνο αποψιλώνουν το τροπικό δάσος και το περιφερειακό οικοσύστημα με ρυθμούς απίστευτους, αποδυναμώνοντας την βασική πηγή εσόδων τους, την κτηνοτροφία και την παραγωγή σόγιας.

Όπως καταλαβαίνουμε όλοι μας, είναι στο δικό μας χέρι να σταματήσουμε αυτή τη ντροπή.
Όλων η βοήθεια είναι απαραίτητη και χρήσιμη γιατί όλοι μας πρέπει να συμβάλουμε στη διάσωση της Φύσης μας.
Ούτως ή άλλος, εμείς οι ίδιοι είμαστε οι δολοφόνοι του ίδιου μας του εαυτού. Αν δε κάνουμε κάτι όμως, ας καταστραφούμε εμείς.. Αλλά σε τί φταίξανει τα υπόλοιπα πλάσματα αυτού του πλανήτη και τους στερούμε τη ζωή με το έτσι θέλω ?

H φύση έχει πολύ μεγαλύτερη δύναμη από εμάς. Μου φαίνεται πως εμείς απλά είμαστε τόσο εγωιστές που δε μπορούμε να τη δούμε ολόκληρη στα μάτια μας.